دوستی که همیشه موقع دست دادن خداحافظی،

 آن لحظه‌ی قبل از رها کردن دست،

 با نوک انگشت‌هاش به دست‌هایت یک فشار کوچک می دهد…

چیزی شبیه یک بوسه!

و یا  آن راننده تاکسی‌ای که حتی اگر

 در ماشینش را محکم ببندی بلند می گوید:

 روز خوبی داشته باشی.

و یا آدم‌هایی که توی اتوبوس

 وقتی تصادفی چشم در چشمشان می شوی،

 دستپاچه رو بر نمی‌گردانند،

لبخند می زنند و هنوز نگاهت می کنند.

آدم‌هایی که حواسشان به بچه های خسته ی توی مترو هست،

بهشان جا می دهند،

گاهی بغلشان می کنند.

دوست هایی که بدون مناسبت کادو می خرند،

 مثلا می گویند این شال پشت ویترین انگار مال تو بود.

 یا گاهی دفتریادداشتی، یه شاخه گلی، .. .

آدم‌های پیامك‌های آخر شب،

که یادشان نمی رود گاهی قبل از خواب،

 به دوستانشان یادآوری کنند که چقدر عزیزند،

آدم‌های پیامك‌های پُر مهر بی بهانه،

حتی اگر با آن ها بدخلقی و بی حوصلگی کرده باشی.

آدم‌هایی که اگر توی کلاس تازه وارد باشی،

 زود صندلی کنارشان را با لبخند تعارف می کنند که غریبگی نکنی.

آدم‌هایی که خنده را از دنیا دریغ نمی کنند،

 توی پیاده رو بستنی چوبی لیس می زنند

 و روی جدول لی لی می کنند.

همین‌ها هستند

که دنیا را جای بهتری می کنند برای زندگی کردن

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: